|
Voor de jaarlijkse gezinsuitstap trok Kon. Waso dit jaar op een sombere lentedag naar de Beekse Bergen in Nederland en de abdij van Postel. We schrijven 18 mei 2013!
We vertrokken te Sint-Niklaas met buschauffeur Julien - moppentapper van dienst, natuurlijk samen met De Mon - om stipt 07.15 u. vanuit Sint-Niklaas richting Hilvarenbeek in Nederland, dachten we. Maar dit was zonder onzen Istvan gerekend, ietske later dus ... Ook de nieuwste Waso-aanwinst Louise Lagaert was samen met papa (?), mama en de twee zusjes aanwezig. Zo zie je maar weer dat K. Waso een familiale vriendenkring blijft!
Bij een eerste tussenstop in een wegrestaurant op de E34 te Retie konden we, ieder naar zijn eigen keuze, genieten van een heerlijk ontbijt. Aan de kassa passeerde iedereen om hun ontbijt te betalen om vervolgens de portemonnee - op twee collega's na - voor de volledige dag op te bergen. Enkel onze schatbewaarder, "Den John", zou het beheer van het beschikbare budget gedurende de dag grondig nakijken zodat er zeker niets te veel werd uitgegeven. Rond half 10 vertrok de bus op weg naar ons eerste bezoek. Alvorens de safaririt met onze eigen bus aan te vatten in de Beekse Bergen, genoten we nog van een lekkere kop koffie (of was het thee ...) met gebak. Tijdens de safaririt stonden we op verschillende plaatsen stil om foto's te nemen van de verschillende dieren of om vanuit de bus dieren beter te kunnen observeren, uitstappen was te gevaarlijk, al dachten sommigen daar blijkbaar anders over. Echter zonder domme dingen te doen, op de bus blijven dus ! De bus diende zelfs enkele minuten te wachten omdat de giraffen de weg versperden. Zo zagen we de lange tong van een giraf even en al het water op de bus werd er door hen afgelikt. Toen de weg vrij was en de bus proper (?), zetten we de safaririt verder tot de halte nabij de plaats waar de roofvogelshow plaatsvond. Tijdens deze show werd collega Marnix Lanssens als vrijwilliger uit het publiek gehaald om een palmgier eten te geven (zie foto's). De schrik zat er even in maar de koelbloedigheid overheerste zoals altijd in het lichaam van de Haasdonkenaar. Eind goed, al goed. Na deze show wandelden we nog even naar de bus die ons stond op te wachten om dan voor een middagmaal naar de eetzaal van het vakantiepark en recreatiedomein te brengen even verderop. Daar aten we dan boterhammekes en pistollekes met vlees en kaas en nog ander lekkers, te veel om op te noemen. Het champignonsoepje van de dag was heerlijk en zeker het vermelden waard ondanks de wachttijden. Maar vooral de speciale Hollandse kroketten - slechts 8 - was een mini supplement om het buikje voldoende aan te dikken. Al was iedereen daar niet zo gelukkig mee, wanneer achteraf bleek dat deze bestemd waren voor de mensen in de zaal ernaast ! Maar op is op ... en die zagen ze niet meer terug. Zonder bij te betalen, zeg nu nog eens dat een Hollander gierig is. Na de middagmaaltijd had iedereen dan nog een uurtje vrij om doorheen het dierenpark te wandelen. Het rendez-vous was aan ingang Zuid rond half vier, iedereen kreeg nog een paar minuten extra omdat het al vrij kort was. Maar een verkeerde oriëntatie van Luc De Beelde en zijn Nancy - die waren even het Zuiden kwijt en bevonden zich op dat moment aan ingang Noord - zorgde voor een vertraging van ons vertrek met ruim een kwartier. Luc zag de bus al vertrekken toen ze eraan kwamen en stormde dan maar naar de vertrekkende bus zonder zich te bekommeren om Nancy, achterom kijken was er niet bij hoor ! Zulke 100 meter hadden we Luc op een voetbalterrein nog nooit zien lopen, Nancy trouwens ook niet. Toen Luc op de bus kwam, vertelde hij met een hoog aantal hartkloppingen aan de meerderheid overtuigd te zijn dat de bus zou vertrokken zijn zonder hen ! Wij wisten wel beter, de chauffeur had hem zien komen en we deden maar alsof, maar maak dat Luc maar eens wijs. Ondertussen was Nancy uiteraard ook gearriveerd en konden we met een klein halfuurtje vertraging toch vertrekken richting Postel.
Rond ruim half vijf gepasseerd kwamen we dan aan in Postel om de abdij te bezoeken. Enkel de kaas wordt er nog gemaakt. Het Postelbier wordt nu gebrouwen in de Alken-Maesbrouwerij. We werden in twee groepen verdeeld. Volgens welke voorwaarden weten we nog steeds niet maar wel dat de verdeling tot ieders voldoening was. Iedereen voelde zich direct thuis in zijne groep ! We kregen eerst een filmpje te zien waarbij we ook een paar stukjes kaas mochten degusteren en dan verder met de gids de rondleiding in en rond de abdij. Het was een mooie ervaring, enkel de kruidentuin lag er een beetje onbewerkt bij. Blijkbaar kwam dit omdat pater Benny (waar hebben we die naam nog gehoord ...) enige tijd ziek was geweest (ook dat kennen we). Iets na zessen (ons verlies in tijd door de Luc werd bijna rechtgezet, enkel onze Mon was niet zo gelukkig want om stipt zes uur sloot het kaaswinkeltje van de abdij zijn deuren en daardoor kon niemand, en vooral de Mon, geen zelfgemaakte kaas van de abdij meer aankopen. Dit was toch wel een beetje Luc zijn schuld, niet ? Of was het toch Nancy die de eer van spelbreker kreeg, we zullen het echter nooit met zekerheid weten, behalve ...) gingen we dan nog een abdijbiertje van Postel (blond of bruin, niet of wel van 't vat) of iets anders proeven in de Postelse taverne bij uitstek net naast de abdij : Gasthof "De Beiaard". En eindelijk ... bij het vertrek daar ter plaatse brak de zon er zowaar door. Leuk als afsluiter voor deze aangename dag.
Een leuk afzakkertje met een weerom schitterend 3-gangenmenu stond net als vorig jaar in 'Brasserie D'Achtste Zaligheid' geprogrammeerd. Een zeer geslaagde uitstap werd in Lille afgesloten bij de 2 Guy'kes. Kon. Waso zorgde bij onze Antwerpse collega's voor het aperitief, ŕ volonté ! (cava, rode vodka met fruitsap of fruitsap puur ...) Nadien mochten de twee "Guykes" (zie laatste foto) voor de dranken tijdens de maaltijd zorgen. Als voorgerecht was er kabeljauwhaasje met prei, wortelen en zachte currysaus voorzien en als hoofdschotel werd er mixed grill met kroketjes en frietjes ŕ volonté geserveerd plus het nodige assortiment aan seizoensgroentjes en sausjes (peperroom/champignonroom e.a.). Een dessertenbord (dessertkwartet genaamd met o.a. tiramisu/chocomousse/profiteroles met ijs/rijstpap) vergezeld met koffie en/of thee sloot deze maaltijd af. Zo dachten we tenminste ... Zowel Stef Claessens als Fouad Amghar - de twee aanwezigen van het kwartet Wase collega's die promotie maakten naar tweede provinciale - gaven nog een laatste rondje, op hun kosten wel te verstaan! Het smaakte naar meer ... maar spijtig genoeg komt aan alle goeie dingen een eind en stond onze bus klaar met een nieuwe chauffeur om ons terug naar Het Zoete Waasland te brengen.
Opmerkelijk detail : er keken 's avonds enkele personen naar de TV-uitzending van het Eurovisiesongfestival. Even konden de kijkers juichen toen België twaalf punten van Nederland kreeg. Begrijpe wie kan ! Maar met enige vertraging trok de bus dan toch rond twaalf uur (middernacht) huiswaarts.
Een grote dankuwel opnieuw aan het Kon. Waso-bestuur, dat ons zo goed als kostenloos van een perfect georganiseerde gezinsuitstap had laten genieten. De afwezigen hebben altijd ongelijk! Tot de volgende.
Hieronder vindt U een mooi pakket aan foto's genomen door Franky Herremans en Benny Farezijn. Ook dank aan hen voor de bijdrage aan dit verslag.
|
